MARS'LA UÇMAK
Gezip gördüklerini anlatmak seyahat yazarlarının işi. Ben anılarımı değil, Mars büyüsü uygulamamı anlatacağım. Bu kez okuyucu e-postası değil benim deneyimim ve aldığım sonuç yazı konusu.
Gezegen büyülerinden en sevdiğim Mars uygulamasıdır. Her seferinde müthiş bir keyif alırım. Uygulamanın içeriği diğerlerinden oldukça farklıdır.
Kimi gezegen büyüsü şıp diye sonuç verir. Jüpiter bunların başındadır.
Kimileri daha çok tekrar ve uğraş ister. Mars, Merkür özellikle bu sınıftandır.
Ben Mars uygulamalarını öğretirken, kendi egzersizimi yürekten yaparım. Beni bilenler veya Mars dvd.si alanlar öğrenmiştir ki fena halde uçak fobim vardır. 25 dakika feci bir türbülansta son duamı yaptığım günü aklımdan çıkaramam. Bu nedenle, Mars uygulamasını uçak fobimden kurtulmak için tekrar tekrar yaparım.
Sadece bu nedenle, trenle ulaşamadığım hiçbir yere gitmeme kararı almışımdır. Son5-6 yıldır tatil de yapmamışımdır.
Bir anda karar alıp, tam bir tatil moduna girip, valiz hazırlayıp, bilet alıp, her şeyi geride bırakıp, yola koyulmak sadece 2 saatimi aldı. Son 7 yıldan beri ilk kez yazı yetiştirme kaygısı duyumsamamaya karar verdim. Telefonda dahil, bütün teknoloji araçlarını evde bırakıp, trene yetiştim.
Gelin görün ki kader ağlarını örmeye ben yola çıkmadan başlamıştı. Yunanistan’a zorunlu olarak geçeceğimi, uçağa binmeye kalkışacağımı bu yolculuğun başında tahmin bile edemezdim.
Her zaman olduğu gibi ani bir kararla seyahat acentası buldum ve Sofya’dan Atina’ya, ordan da İstanbul’a uçak biletlerimi aldım. Ani karar almaya bayılıyorum. Biletlerimi aldığım anda bile nasıl uçabileceğimi düşünmüyordum. Bunu çözmeyi en son ana bıraktım. Zaten bir şekilde Mars büyümün ne kadar başarılı olduğunu deneyimlemem gerekiyordu. Aklıma çeşitli sakinleştiriciler veya yüklü miktarda viski geldiyse de, sabahın körü için hoş seçenekler değildi. Havalanı kontrollerinde sıramı beklerken, hatta uçağa doğru yol alırken bile en küçük bir heyecan, kalp çarpıntısı duymadım. Tuhaftı, panik atak yaşatan bu fobi bu kadar mı kolay geçecekti! Uçağın yanına geldiğimde şok oldum. Minicik 20-30 kişilik bir oyuncak gibiydi. Beni yanlış uçağa getirmiş olma olasılığını sordum, zira ülkelerarası uçacaktım. Hayır dediler budur uçağınız!
Ve yerime oturduğum anda anladım ki hiçbir şey değişmemiş. Korkudan ölecektim. Bir yandan Reiki yapıyor, öte yandan dua okuyordum. Havalanırken minicik oyuncak uçağımız öyle bir sarsılıyordu ki, ben din adamı modunda, yüksek sesle ve yavaşca dua okuduğumu, uçakta bulunan 5-10 kişinin sessizce beni dinlediğini çok sonra fark edecektim. Zaman ağırlaştırılmış bir çan gibi saniyeleri yüz kat, bin kat büyüterek akıyordu. Aslında akmıyor ağda kıvamında süzülüyordu.
İnişe geçtiğimizde Mars uygulaması sırasında kullandığım deyişim geldi aklıma. Mars uygulamasına katılanlar biliyor bir deyiş belirliyoruz kendimiz için. Bu deyişi içimden defalarca tekrarladım ama nafile. Bu kadar zor bir olayın tekrarlarla çözüleceğini biliyordum, sabırla tekrarlarımı yapmıştım ama işte başaramamıştım. Uçaktan inerken diğer bileti kullanmamaya, Türkiye’ye trenle dönmeye kesin kararlıydım. Bu işkence tekrar ederse hakikaten ölebilirdim.
Bu düşünceler ve kesinliklerle kentin merkezine doğru yol alırken, birkaç gün sonra tekrar tekrar uçacağımı aklımın ucundan geçiremezdim.
Atina da her şey harikaydı. Yazı yetiştirme kaygısı duymamak son yıllarda yaşadığım en olağan üstü duyguydu. Randevular, dvd.ler, günlük yada haftalık yorumlar, kulağımda hala sesini duyduğum cep telefonum, hazırlanması gereken horoskoplar, Akropolis manzaralı sade otelimin balkonunda yok olmuştu. Karnaval zamanına rastlamışım ne şans.
Ve ne şans ki birkaç gün sonra, trene binmek için gara ulaştığımda grev nedeniyle trenler çalışmaz olmuştu.
Son ani karar, otele geri dönerken yaptığım uzun yürüyüş sırasında ortaya çıktı; uçakla dönüş yapılacak bir kez daha denenecekti.
Ertesi gün rezervasyonunu yaptırırken, bu kez uçağın boyutunu sordum. Psikolojik olarak hazırlanmak bende her zaman işe yarar. Yunanca “mikro” kelimesi dilimize de yerleştiği için anladım ki başka bir oyuncak uçakla tanışacağım. Sihirsel çemberimi ve mistik beş köşeli yıldızımı yola koyulmadan önce ve yolculuk sırasında, gözlerimi kapatarak çizdim.
Bu kez 40-50 kişi alacak orta boy bir “mikro”ya yerleştim. Yanımda oturan kişi bu tür uçaklarla ve hava yolu şirketiyle ilgili kısa bir bilgi verdi. Kalbim biraz çarpıyor ama nedense Mars deyişimi tekrarladıkça korkum azalıyordu. Yanımdakiyle sohbet edecek kadar rahat hissedeceğimi rüyamda görsem inanmazdım. Yolculuk 1 saat 30 dakika sürecekti fakat 2 saatten fazla havada kaldık. Küçük uçaklar yavaş gider, belki geç kalkmışızdır gibi kandırmacalarla nihayet yere konduk. Her şey şahaneydi. Başarmıştım. Hemen değilse de bir süre sonra tekrar uçabilirdim bile. Mars büyüsünü yaptığım egzersizlerde olduğu gibi gelişmişti her şey.
Merdivenleri inerken etrafa göz attığımızda Atina’ya geri döndüğümüzü anladık. Kaptan anonsunu İngilizce yapmamış ve Yunanlıların dışındaki hiç kimse, geri döndüğümüzü anlayamamıştı. Hava muhalefeti nedeniyle uçağımız kalkış noktasına geri dönmüş! Yarın yeniden uçmayı deneyecektik.
Sakindim. O akşam için neredeyse bir saat uzaktaki bir otele bizi otobüsle aktarırlarken- bilinen gerçeği- fark ettim ki, otobüslerde daha fazla sarsılıyoruz ve daha fazla tehlike içindeyiz. Ertesi sabah düşüncemi pekiştiren bir yolculuk daha yaptım, aynı otobüsle tabii!
Uçaktan bu kadar korkan bir insanın, birkaç gün içinde 3 yolculuk yapması kimilerinize göre talihsizlik ama bana göre büyük şanstı. Deneyimler ne kadar artarsa büyümün başarısını sınama şansımda artacaktı. Deyişimi sürekli tekrarlıyordum. Ve son uçak 130 kişiyi alacak kadar büyüktü. Kalkışta ve inişte diğerlerinde olduğum kadar sarsıntı hissetmedim ve korkuda hissetmedim. Hatta havadayken tekrar uçabilirim diye düşündüm. Deyişimi tekrarladım, sihirsel çemberimi açtım, mistik beş köşeli yıldızımı havada çizdim. Hepsi işe yaradı. Artık uçma kolaylığına alışabilirim. Ben başardım.
Mars light büyüsü, gezegen büyüleri içinde en sevdiğim. Sadece fobilerden kurtulmak için kullanılmıyor aynı zamanda güçlenmek ve başarmak içinde kullanılıyor. Tekrar yapacağımdan emin olabilirsiniz. Tekrar uçacağımdan da.
Mars kararlılık büyüsü için daha geniş bilgi “ light büyü etkinlikleri” linkinde.
Gezip gördüklerini anlatmak seyahat yazarlarının işi. Ben anılarımı değil, Mars büyüsü uygulamamı anlatacağım. Bu kez okuyucu e-postası değil benim deneyimim ve aldığım sonuç yazı konusu.
Gezegen büyülerinden en sevdiğim Mars uygulamasıdır. Her seferinde müthiş bir keyif alırım. Uygulamanın içeriği diğerlerinden oldukça farklıdır.
Kimi gezegen büyüsü şıp diye sonuç verir. Jüpiter bunların başındadır.
Kimileri daha çok tekrar ve uğraş ister. Mars, Merkür özellikle bu sınıftandır.
Ben Mars uygulamalarını öğretirken, kendi egzersizimi yürekten yaparım. Beni bilenler veya Mars dvd.si alanlar öğrenmiştir ki fena halde uçak fobim vardır. 25 dakika feci bir türbülansta son duamı yaptığım günü aklımdan çıkaramam. Bu nedenle, Mars uygulamasını uçak fobimden kurtulmak için tekrar tekrar yaparım.
Sadece bu nedenle, trenle ulaşamadığım hiçbir yere gitmeme kararı almışımdır. Son5-6 yıldır tatil de yapmamışımdır.
Bir anda karar alıp, tam bir tatil moduna girip, valiz hazırlayıp, bilet alıp, her şeyi geride bırakıp, yola koyulmak sadece 2 saatimi aldı. Son 7 yıldan beri ilk kez yazı yetiştirme kaygısı duyumsamamaya karar verdim. Telefonda dahil, bütün teknoloji araçlarını evde bırakıp, trene yetiştim.
Gelin görün ki kader ağlarını örmeye ben yola çıkmadan başlamıştı. Yunanistan’a zorunlu olarak geçeceğimi, uçağa binmeye kalkışacağımı bu yolculuğun başında tahmin bile edemezdim.
Her zaman olduğu gibi ani bir kararla seyahat acentası buldum ve Sofya’dan Atina’ya, ordan da İstanbul’a uçak biletlerimi aldım. Ani karar almaya bayılıyorum. Biletlerimi aldığım anda bile nasıl uçabileceğimi düşünmüyordum. Bunu çözmeyi en son ana bıraktım. Zaten bir şekilde Mars büyümün ne kadar başarılı olduğunu deneyimlemem gerekiyordu. Aklıma çeşitli sakinleştiriciler veya yüklü miktarda viski geldiyse de, sabahın körü için hoş seçenekler değildi. Havalanı kontrollerinde sıramı beklerken, hatta uçağa doğru yol alırken bile en küçük bir heyecan, kalp çarpıntısı duymadım. Tuhaftı, panik atak yaşatan bu fobi bu kadar mı kolay geçecekti! Uçağın yanına geldiğimde şok oldum. Minicik 20-30 kişilik bir oyuncak gibiydi. Beni yanlış uçağa getirmiş olma olasılığını sordum, zira ülkelerarası uçacaktım. Hayır dediler budur uçağınız!
Ve yerime oturduğum anda anladım ki hiçbir şey değişmemiş. Korkudan ölecektim. Bir yandan Reiki yapıyor, öte yandan dua okuyordum. Havalanırken minicik oyuncak uçağımız öyle bir sarsılıyordu ki, ben din adamı modunda, yüksek sesle ve yavaşca dua okuduğumu, uçakta bulunan 5-10 kişinin sessizce beni dinlediğini çok sonra fark edecektim. Zaman ağırlaştırılmış bir çan gibi saniyeleri yüz kat, bin kat büyüterek akıyordu. Aslında akmıyor ağda kıvamında süzülüyordu.
İnişe geçtiğimizde Mars uygulaması sırasında kullandığım deyişim geldi aklıma. Mars uygulamasına katılanlar biliyor bir deyiş belirliyoruz kendimiz için. Bu deyişi içimden defalarca tekrarladım ama nafile. Bu kadar zor bir olayın tekrarlarla çözüleceğini biliyordum, sabırla tekrarlarımı yapmıştım ama işte başaramamıştım. Uçaktan inerken diğer bileti kullanmamaya, Türkiye’ye trenle dönmeye kesin kararlıydım. Bu işkence tekrar ederse hakikaten ölebilirdim.
Bu düşünceler ve kesinliklerle kentin merkezine doğru yol alırken, birkaç gün sonra tekrar tekrar uçacağımı aklımın ucundan geçiremezdim.
Atina da her şey harikaydı. Yazı yetiştirme kaygısı duymamak son yıllarda yaşadığım en olağan üstü duyguydu. Randevular, dvd.ler, günlük yada haftalık yorumlar, kulağımda hala sesini duyduğum cep telefonum, hazırlanması gereken horoskoplar, Akropolis manzaralı sade otelimin balkonunda yok olmuştu. Karnaval zamanına rastlamışım ne şans.
Ve ne şans ki birkaç gün sonra, trene binmek için gara ulaştığımda grev nedeniyle trenler çalışmaz olmuştu.
Son ani karar, otele geri dönerken yaptığım uzun yürüyüş sırasında ortaya çıktı; uçakla dönüş yapılacak bir kez daha denenecekti.
Ertesi gün rezervasyonunu yaptırırken, bu kez uçağın boyutunu sordum. Psikolojik olarak hazırlanmak bende her zaman işe yarar. Yunanca “mikro” kelimesi dilimize de yerleştiği için anladım ki başka bir oyuncak uçakla tanışacağım. Sihirsel çemberimi ve mistik beş köşeli yıldızımı yola koyulmadan önce ve yolculuk sırasında, gözlerimi kapatarak çizdim.
Bu kez 40-50 kişi alacak orta boy bir “mikro”ya yerleştim. Yanımda oturan kişi bu tür uçaklarla ve hava yolu şirketiyle ilgili kısa bir bilgi verdi. Kalbim biraz çarpıyor ama nedense Mars deyişimi tekrarladıkça korkum azalıyordu. Yanımdakiyle sohbet edecek kadar rahat hissedeceğimi rüyamda görsem inanmazdım. Yolculuk 1 saat 30 dakika sürecekti fakat 2 saatten fazla havada kaldık. Küçük uçaklar yavaş gider, belki geç kalkmışızdır gibi kandırmacalarla nihayet yere konduk. Her şey şahaneydi. Başarmıştım. Hemen değilse de bir süre sonra tekrar uçabilirdim bile. Mars büyüsünü yaptığım egzersizlerde olduğu gibi gelişmişti her şey.
Merdivenleri inerken etrafa göz attığımızda Atina’ya geri döndüğümüzü anladık. Kaptan anonsunu İngilizce yapmamış ve Yunanlıların dışındaki hiç kimse, geri döndüğümüzü anlayamamıştı. Hava muhalefeti nedeniyle uçağımız kalkış noktasına geri dönmüş! Yarın yeniden uçmayı deneyecektik.
Sakindim. O akşam için neredeyse bir saat uzaktaki bir otele bizi otobüsle aktarırlarken- bilinen gerçeği- fark ettim ki, otobüslerde daha fazla sarsılıyoruz ve daha fazla tehlike içindeyiz. Ertesi sabah düşüncemi pekiştiren bir yolculuk daha yaptım, aynı otobüsle tabii!
Uçaktan bu kadar korkan bir insanın, birkaç gün içinde 3 yolculuk yapması kimilerinize göre talihsizlik ama bana göre büyük şanstı. Deneyimler ne kadar artarsa büyümün başarısını sınama şansımda artacaktı. Deyişimi sürekli tekrarlıyordum. Ve son uçak 130 kişiyi alacak kadar büyüktü. Kalkışta ve inişte diğerlerinde olduğum kadar sarsıntı hissetmedim ve korkuda hissetmedim. Hatta havadayken tekrar uçabilirim diye düşündüm. Deyişimi tekrarladım, sihirsel çemberimi açtım, mistik beş köşeli yıldızımı havada çizdim. Hepsi işe yaradı. Artık uçma kolaylığına alışabilirim. Ben başardım.
Mars light büyüsü, gezegen büyüleri içinde en sevdiğim. Sadece fobilerden kurtulmak için kullanılmıyor aynı zamanda güçlenmek ve başarmak içinde kullanılıyor. Tekrar yapacağımdan emin olabilirsiniz. Tekrar uçacağımdan da.
Mars kararlılık büyüsü için daha geniş bilgi “ light büyü etkinlikleri” linkinde.
